- Bağlantıyı al
- X
- E-posta
- Diğer Uygulamalar
Boudicca – Roma’ya Başkaldıran Savaşçı Kraliçe
Britanya’nın Gölgelerinden Doğan Kraliçe
Boudicca, M.S. 1. yüzyılda Britanya’nın doğusunda yaşayan Iceni kabilesinin kraliçesiydi. Roma İmparatorluğu’nun Britanya’yı işgali sırasında doğmuş, Kelt savaş kültürü ve kabile gelenekleriyle büyümüştü. Antik kaynaklar onu uzun boylu, bakır saçlı, gür sesli bir lider olarak betimler (Cassius Dio, Roma Tarihi LXII; Tacitus, Annales XIV). Eşi Prasutagus, Roma’ya bağlı bir müttefik kraldı; bu statü, Iceni’nin vergi veren fakat iç işlerinde özerk kaldığı kırılgan bir denge yaratıyordu.
İhanetin Tohumları
Prasutagus’un ölümü (yaklaşık M.S. 60) üzerine bıraktığı vasiyet, krallığı Roma ile kızları arasında paylaştırıyordu. Ancak Roma hukuku bu düzenlemeyi tanımadı. Roma memurları ve askerleri Iceni hazinesine el koydu; Tacitus’a göre Boudicca kırbaçlandı, kızları ise tecavüze uğradı. Bu yalnızca kişisel bir hakaret değil, Iceni’nin ve Briton özgürlük idealinin çiğnenmesi demekti. Boudicca o an isyan yeminini etti.
İsyanın Kıvılcımı
Boudicca, Iceni’nin yanı sıra Trinovantes ve hoşnutsuz diğer kabileleri de etrafında topladı. Ağır vergiler, zorla çalıştırma ve Roma koloniciliğinin sembolü haline gelen Camulodunum’daki (Colchester) ayrıcalıklı yaşam düzeni, öfkeyi doruğa taşımıştı. M.S. 60/61 kışında sayıları antik kaynaklara göre on binleri bulan savaşçılar bir araya geldi (rakamlar muhtemelen abartılıdır; ancak güç dengesinin Roma’yı sarsacak ölçüde olduğu açıktır).
Roma’ya Karşı Ateş ve Kan
İlk hedef Camulodunum’du: şehir düşürüldü ve yakıldı. Ardından Londinium (Londra) ve Verulamium (St Albans) boşaltıldı; her iki şehir de alevlere teslim edildi. Tacitus, ölen Roma vatandaşı ve müttefik sayısını 70–80 bin olarak verir. Bu, salt etnik bir çatışma değil; Britonların kültürel kimlik ve özgürlüklerini geri alma savaşıydı.
Roma’nın Karşı Saldırısı
Vali Gaius Suetonius Paulinus, batıda yürüttüğü seferden dönerek lejyonlarını topladı. Karşılaşmanın yeri tartışmalı olmakla birlikte, çoğu tarihçi muharebenin Watling Street hattında gerçekleştiği konusunda uzlaşır. Boudicca ordusunu dar bir geçitte mevzilendirdi; arkasında savaş arabaları ve izleyiciler vardı. Roma taktik disiplini ve ağır piyade düzeni, Britonların sayısal üstünlüğünü etkisiz kıldı. Testudo formasyonlarıyla ilerleyen lejyonlar cepheyi yardı; kampın dağılmasıyla büyük bir katliam yaşandı.
Boudicca’nın Sonu
Tacitus, yenilgi sonrası Boudicca’nın ya hastalıktan öldüğünü ya da zehir içerek intihar ettiğini; Cassius Dio ise esareti reddettiğini aktarır. Sonu trajikti; fakat isyanın sonuçları Roma yönetimini daha ölçülü bir çizgiye zorladı. Aşırı baskı ve sömürünün yerine, imparatorluğun eyaletteki idaresi görece dikkatli bir hâl aldı.
Efsanenin Yaşayan Mirası
Boudicca, İngiltere tarihinde direnişin simgesine dönüştü. 19. yüzyılda Kraliçe Victoria döneminde heykelleri dikildi; edebiyat ve sanatta kahramanlaştırıldı. Bugün Westminster Köprüsü yakınındaki bronz heykeli Thames’e bakarken, Britanya’nın özgürlük idealini simgeler. Onun hikâyesi, bir savaşın ötesinde; bir halkın onuru, kadın liderliği ve zulme karşı direnişin kalıcı anlatısıdır.
Kaynakça
- Tacitus, Annales, XIV. Kitap.
- Cassius Dio, Roma Tarihi, Kitap LXII.
- Dudley, D. R., & Webster, G. (1962). The Rebellion of Boudicca.
- Hingley, R., & Unwin, D. (2006). Boudica: Iron Age Warrior Queen.
- Mattingly, D. (2007). An Imperial Possession: Britain in the Roman Empire.
Diğer Biyografiler
- Julius Caesar – Roma’nın Efsane Lideri
- Hannibal Barca – Roma’ya Yemin Eden Komutan
- Attila – Hun İmparatorluğu’nun Yıldırımı
- Kleopatra – Antik Mısır’ın Son Kraliçesi
- Leonidas – Sparta Kralı
- Darius III – Pers İmparatorluğu’nun Son Kralı
- Jeanne d’Arc – Azizeler ve Ateş
- Selahaddin Eyyubi – Kudüs’ün Fatihi
Yorumlar
Yorum Gönder